Afyon Masalları: Baba ve Kızları

Afyon Masalları: Baba ve Kızları

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Bir baba ve üç kızı varmış. Onlar birlikte huzur içinde yaşarlarmış. Bir gün, kızların babası çocuklarını yanına çağırmış. Onlara bir soru sormuş:

-Kızlarım, beni nasıl seviyorsunuz? Diye. Birinci kız babasına,

-Babacığım ben seni bal gibi seviyorum, demiş. Sonra babası ikinci kızına da aynı soruyu sormuş. O da,

-Babacığım, ben seni su gibi seviyorum, diye cevap vermiş. Üçüncü kıza da aynı soruyu sormuş. Kız şöyle cevap vermiş:

-Babacığım, ben seni tuz gibi seviyorum.

Babası kızmış ve “Bu ne biçim sevgi kızım!” demiş. Sonra küçük kızını alıp bir dağın başına götürmüş. Oraya bırakıp evine dönmüş. Kız burada bir başına yaşamaya başlamış. Bir gün çobanın biri buradan geçiyormuş. Kızı görünce ona âşık olmuş. Çünkü adamın bu kızı çok güzelmiş. Çoban kızı alıp köyüne gelmiş. Annesi kızı görünce çok beğenmiş. Çoban ve kızın düğünleri yapılmış. Bundan sonra beraber mutlu mesut yaşamaya başlamışlar.

Bir gün köye bir misafir gelmiş. Çoban, eşine “Hanım misafire yemek hazırla.” demiş. Kız, misafiri görünce onun kendi öz babası olduğunu anlamış. Sonra yemek hazırlamak için mutfağa gitmiş. Yemeği hazırlayıp babasına sofra kurmuş. Babası sofraya oturmuş ve yemeğini yemeye başlamış. Kızına dönüp “Bu yemek tuzsuz olmuş”. demiş. “Evet baba bu yemek tuzsuz. Ben, senin yıllar önce bir dağa bıraktığın kızınım.” demiş. Adam kızını tanımış ve yaptığından dolayı çok pişman olmuş. Babası kızına sarılmış ve barışmışlar. Bu masal da burada bitmiş.

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Ali Osman Çakmakpunar tarafından derlenmiştir.)