YASİN ŞEN ”KÂFİLE ”

YASİN ŞEN ”KÂFİLE ”

Bu kafile erenlerin
Görüldüğü yere gider
Vahdet bağından güllerin
Derildiği yere gider

Bu yolculuk Kaf’tan Kaf’a
Yollar dolu pek çok cefâ
Meclislerde zevk ü sefâ
Sürüldüğü yere gider

Ötesine bu yerlerin
Yakınına o erlerin
Mâzîdeki defterlerin
Dürüldüğü yere gider

Takmış sanki kanatların
Berk eyleyip pusatların
Şahbaz şahbaz o atların
Yorulduğu yere gider

Yanık yanık benizlerin
Peşindeyiz o izlerin
Akan sular denizlerin
Durulduğu yere gider

Uzanırız birçok yâda
Bürünürüz addan ada
Arzulanan bir maksada
Varıldığı yere gider

Yürüdük yolda bir zaman
Gördük her yer feryat figan
Elbette âlemde insan
Çağrıldığı yere gider

Durmaz artık bu kâfile
Herkes bizle yürür bile
Bu mânânın sevdâ ile
Yoğrulduğu yere gider

Üzerinden nehirlerin
Geçip gurbet kahırların
Gönül denen şehirlerin
Kurulduğu yere gider

Düşüp peşine cevâbın
Erdik özüne sevâbın
Nefislere bir hesâbın
Sorulduğu yere gider

Yakın olur yürüdükçe
Gönlü sevinç bürüdükçe
Sevinçlerin büyüdükçe
Örüldüğü yere gider

O güzelce vakitlerin
Erilecek ümitlerin
Güzellere yiğitlerin
Vurulduğu yere gider

Denizlerden karalardan
Uzar gider ovalardan
Yiğitlerin obalardan
Dağıldığı yere gider

Uzak yakın zamanların
Vatan olan mekânların
Bereketli harmanların
Savrulduğu yere gider

Koşup burda muhabbete
Kalpte büyüyen hasrete
Ezelîden bir vuslata
Erildiği yere gider

Harı dinmez aşk közünün
Bir nuru vardır yüzünün
Sohbetlerde er sözünün
Duyulduğu yere gider

Bahçesinde bülbüllerin
Her dem taze o güllerin
Aşka susuz gönüllerin
Dirildiği yere gider

Yasin Şen