NE GÜÇ!

NE GÜÇ!

Aslım nedir bilmeden
Bir şey söylemek ne güç
Bu nefisten ölmeden
Bir iş eylemek ne güç

Kâmil insan olmazsa
İnsan onu bulmazsa
Kendi nefsini bilmezse
Gönlü eğlemek ne güç

Aziz ömrü fırsat bil
Bu âlem bâkî değil
Kâmil önünde eğil
Sözü haklamak ne güç

Bilsen artık sen seni
Her dem taze hem yeni
Oyalar nefsim beni
Bunu anlamak ne güç

Yok âlemin kararı
Nedir insanın varı
Kıl nefsin kirden arı
Böyle eylemek ne güç

Âlemin aşktır özü
Yokluğa dönük yüzü
Dinlemezsen er sözü
Sonra dinlemek ne güç

Maksat bize çok uzak
Kurulmuş birçok tuzak
Nefsinin hâline bak
Onu beslemek ne güç

Özü sensin âlemin
Yeri midir elemin
Gönülde tut özlemin
Her dem özlemek ne güç

Derinlerde suyun yok
Bir yakışık huyun yok
Zannetme ki suçun yok
Böyle beklemek ne güç

Âlem nedir ben neyim
Hep inleyen bir ney’im
Gece gündüz demeyim
Dâim inlemek ne güç

Bir köşede inlerim
Durup gönlüm dinlerim
Derdim vardır anlarım
Derdi gizlemek ne güç