En Güzel Afyon Manileri – 14

Bahçede arı mıyım
Ben seni alır mıyım
Sen ettiğinden utan
Ben yârsız kalır mıyım
*
Dere akıyor dere
Kumunu sere sere
Al beni de götür
Yārimin olduğu yere
*
Al almadan almadan
Yollar çamur olmadan
Alacaksan al beni
Eller dünür olmadan
*
Ak üzüm salkımı
Bir kız aldı aklımı
Sen bana gelmezsen
Helal etmem hakkımı
*
Deveyi düzde gördüm
Sürmeyi gözde gördüm
Şükür olsam Mevlam’a
Seni bu güz de gördüm
*

İnelim bayırdan düze
Çizmeyi çektim dize
Düşman geliyor dediler
Tüfeği aldım yüze
*
Penceresi parmaklı
Şerfem elma yanaklı
İstedim vermediler
Annen çok mu kıymatlı

Gül sarılmış dikene
Kuvvet vermiş kökene
Mevla’m sabırlar versin
Ayrılıklar çekene
*
Ak üzüm asmasıyım
Nazilli basmasıyım
Getirmeyin doktoru
Ben yârin hastayım
*
Tren geliyor tren
Trenin bacası yok
Varacağım oğlanın
İspanyol paçası yok

Ak üzüm kaymak gibi
Yiyelim kaymak gibi
Beni yardan ayıran
Devrilsin kavak gibi
*
Ey buğdayım ey buğdayım
Seni nerde kurutayım
Ben suna boylu yârimi
Şimdi nasıl unutayım

Evleri var kümeli
Yemekleri yemeli
Bir de eve gelince
Hoş geldiniz demeli
*
Mangal aldım kömür yok
Bülbül oldum dilim yok
Ben sevdaya düşeli
Ağlamakta gönlüm yok
*
Süpürgenin telleri
Süpürmüyor yerleri
Nerde olsa bellidir
Muratların güzelleri

Trenin ışıkları
Çalıver kaşıkları
Yürü trenim yürü
Kavuştur âşıkları
*
Kırmızı biber dolması
İçindedir kıyması
Herkese nasip olmaz
Sevdiğine varması

Tarlalarda börülce
Oynar gelin görümce
Bırakın oynasınlar
Bir araya gelince

Selvi kabak dik durur
Altında tüfek durur
Döndüm arkama baktım
Sevdiğim gülüp durur

Kara tren kay da gel
Askerleri say da gel
Biricik kardeşimi
Kaybetmeden al da gel
*
Bahçelerde börülce
Dalı dalından ince
Ben çalayım oynasın
Bunlar gelin görümce
*
Entarisi süt beyaz
Ayrı düştük biz bu yaz
Ayrılıklar kül olsun
Mektubunu sıkça yaz
*
Bahçem bozuk değil mi
Adın Nazik değil mi
Sen orada ben burda
Bize yazık değil mi
*
Afyon’un çarşısına
Gün doğar karşısına
İnsan âşık olur mu
Kapı bir komşusuna
*
Saatin dibindeyim
Denizin dibindeyim
Beni soran olursa
Yârimin kalbindeyim

Evimiz çiftlik gibi
Uzanır iplik gibi
Benim de şu sevdiğim
Kınalı keklik gibi
*
Leğende de su durur
Yar elini yudurur
Gelin keyif çattıkça
Kaynanası kudurur
*
Leblebinin irisi
Hani bunun gerisi
Sevdiğime gül vermiş
Hınzır kızın birisi