Afyon Masalları ” Tilki Tilki Tilbari”

Afyon Masalları ” Tilki Tilki Tilbari” Bir varmış bir yokmuş. Günün birinde tilki, kurt, tavşan, ayı, domuz, kedi varmış. Tilkiyle kedi arkadaşmış. Kurt, ayı, tavşan, domuz tilki ile eğlenirlermiş. “Tilki tilki tilbari / Kuyruğunun ucu gül bari” diye. Bir gün böyle iki gün böyle geçmiş. Tilki dayanamamış ve demiş ki:

“Benim bir arkadaşım var dokuz silahlı, dokuz bıçaklı. Sizin bu dediklerinizi ona dersem sizi öldürür.” Tavşan, kurt, ayı ve domuz:

“ Yahu nasılmış senin arkadaşın? Bir davet edelim de görelim.” demişler. Sonra kendi aralarında kediyi öldürmek için anlaşmışlar. Bu arada kediyi davet etmek istemişler. Yine kendi aralarında “Ne yedireceğiz?” demişler. Kurda “Sen bir tane koyun eti getir.” demişler. Tavşana “Şebidik şübüdük kulaklarınla şepit et.” demişler. Ayıya da “Bal getir.”, domuza da “Mısır ve patates getir.” demişler.

Bir koyun bulmuşlar. Onu kesmişler, pişirmişler. Patatesi, mısırı ve şepiti haşlamışlar. Sonra kendi aralarında “Tilkiyle kediyi çağırmaya sen gideceksin, ben gideceğim.” diye konuşmuşlar. En sonunda tavşana “Sen gideceksin.” demişler. O da tilkiyle kediyi davet etmeye gitmiş.

Bir süre yol gittikten sonra tavşan nihayet onların yanına varmış ve tilkiyle kediye “Bugün bize davetlisiniz.” demiş. Onlar da daveti kabul etmişler. Düşmüşler yola. Yolda bir tane kuş uçmuş. Kedi yakalamış. Tavşanın kulakları yukarı fırlamış. Çünkü kedinin marifetinden ötürü çok korkmuş. Bir tane kertenkele önlerinden kaçmış. Kedi onu da kapmış. Yine tavşanın kulakları korkusundan yukarı fırlamış. Tavşan tilki ile kediye “Siz yola devam edin. Ben önden gideyim ve yemekleri hazırlattırayım.” demiş.

Tavşan kurdun, ayının domuzun yanına varmış. “Arkadaşlar kedi uçanı da kapıyor, kaçanı da kapıyor. Herkes başının çaresine baksın.” demiş. Tavşan ve kurt kayanın dibine pusmuşlar. Oradan tilki ile kediye bakıyorlarmış. Domuz gazellerin içine saklanmış. Ayı çamın tepesine çıkmış.

Kediyle tilki gelmiş. Yemekleri yemişler. Kedi “Ben bir gezeyim geleyim.” demiş. O sırada gazellerin içindeki domuz “Kedi bana geliyor.” diye kalkıp kaçıvermiş. Kedi de korkusuna çama çıkmış. Ayı da “Domuzu yedi, beni de yiyecek.” diye çamdan kendini atmış. Kurtla tavşan da “Bize geliyor.” diyerek kaçmış. Böylece onların planları suya düşmüş. Bu masal da burada bitmiş.

(Şepit: Sofra üzerinde büyük ve incecik açılan hamurun sac üzerinde pişirilmesi, sonra tepsinin içine konulup kaynatılan kaz eti suyunun üzerine dökülmesiyle oluşan bir yemek çeşidi.)

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda Afyonkarahisar-İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Selma Kılıçoğlu tarafından İzzet Öztürk’ten derlenmiştir. İhsaniye’nin Bozhöyük köyünde ikamet etmektedir.)

Bir varmış bir yokmuş. Günün birinde tilki, kurt, tavşan, ayı, domuz, kedi varmış. Tilkiyle kedi arkadaşmış. Kurt, ayı, tavşan, domuz tilki ile eğlenirlermiş. “Tilki tilki tilbari / Kuyruğunun ucu gül bari” diye. Bir gün böyle iki gün böyle geçmiş. Tilki dayanamamış ve demiş ki:

“Benim bir arkadaşım var dokuz silahlı, dokuz bıçaklı. Sizin bu dediklerinizi ona dersem sizi öldürür.” Tavşan, kurt, ayı ve domuz:

“ Yahu nasılmış senin arkadaşın? Bir davet edelim de görelim.” demişler. Sonra kendi aralarında kediyi öldürmek için anlaşmışlar. Bu arada kediyi davet etmek istemişler. Yine kendi aralarında “Ne yedireceğiz?” demişler. Kurda “Sen bir tane koyun eti getir.” demişler. Tavşana “Şebidik şübüdük kulaklarınla şepit et.” demişler. Ayıya da “Bal getir.”, domuza da “Mısır ve patates getir.” demişler.

Bir koyun bulmuşlar. Onu kesmişler, pişirmişler. Patatesi, mısırı ve şepiti haşlamışlar. Sonra kendi aralarında “Tilkiyle kediyi çağırmaya sen gideceksin, ben gideceğim.” diye konuşmuşlar. En sonunda tavşana “Sen gideceksin.” demişler. O da tilkiyle kediyi davet etmeye gitmiş.

Bir süre yol gittikten sonra tavşan nihayet onların yanına varmış ve tilkiyle kediye “Bugün bize davetlisiniz.” demiş. Onlar da daveti kabul etmişler. Düşmüşler yola. Yolda bir tane kuş uçmuş. Kedi yakalamış. Tavşanın kulakları yukarı fırlamış. Çünkü kedinin marifetinden ötürü çok korkmuş. Bir tane kertenkele önlerinden kaçmış. Kedi onu da kapmış. Yine tavşanın kulakları korkusundan yukarı fırlamış. Tavşan tilki ile kediye “Siz yola devam edin. Ben önden gideyim ve yemekleri hazırlattırayım.” demiş.

Tavşan kurdun, ayının domuzun yanına varmış. “Arkadaşlar kedi uçanı da kapıyor, kaçanı da kapıyor. Herkes başının çaresine baksın.” demiş. Tavşan ve kurt kayanın dibine pusmuşlar. Oradan tilki ile kediye bakıyorlarmış. Domuz gazellerin içine saklanmış. Ayı çamın tepesine çıkmış.

Kediyle tilki gelmiş. Yemekleri yemişler. Kedi “Ben bir gezeyim geleyim.” demiş. O sırada gazellerin içindeki domuz “Kedi bana geliyor.” diye kalkıp kaçıvermiş. Kedi de korkusuna çama çıkmış. Ayı da “Domuzu yedi, beni de yiyecek.” diye çamdan kendini atmış. Kurtla tavşan da “Bize geliyor.” diyerek kaçmış. Böylece onların planları suya düşmüş. Bu masal da burada bitmiş.

(Şepit: Sofra üzerinde büyük ve incecik açılan hamurun sac üzerinde pişirilmesi, sonra tepsinin içine konulup kaynatılan kaz eti suyunun üzerine dökülmesiyle oluşan bir yemek çeşidi.)

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda Afyonkarahisar-İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Selma Kılıçoğlu tarafından İzzet Öztürk’ten derlenmiştir. İhsaniye’nin Bozhöyük köyünde ikamet etmektedir.)