İhsaniye Masalları ”Yeşil Balık ile Padişahın Oğlu”

Zamanın birinde bir padişah varmış. Bu padişah bir gün hastalanmış. Hekimini çağırmış. Sarayın hekimi padişaha “Senin derdine çare, filan yerde bulunan bir nehirdeki yeşil balıktır. Onu yersen iyileşeceksin.” demiş. Padişah oğluna emretmiş: “Oğlum falan nehirde bir yeşil balık varmış. Onu bana getir. Ben de onu yiyip iyileşeyim.” demiş. Oğlan nehre gitmiş. Balığı yakalamak için bir müddet uğraşmış ve sonunda yakalamış. Padişahın oğlu kendi kendine:

“Bu balığa yazık olacak. Bu balığı babam yiyeceğine ölsün daha iyi.” demiş. Balığı nehre bırakıp babasının yanına varmış. Oğlan padişaha olanları söylemiş. Padişah da oğlanı evlatlıktan reddetmiş ve saraydan kovmuş. Fakat çok geçmeden padişah bu hastalıktan ölmüş.

Oğlan nehrin kenarında dolaşırken yeşil balık adam kılığında onun karşısına çıkmış. Balık ona selam vermiş. İkisi konuşup arkadaş olmuşlar. Sonra padişahın oğlu ve balık adam beraber bir yolculuğa çıkmışlar.

Az gitmişler, uz gitmişler. Dere tepe düz gitmişler. Bir köye varmışlar. Bu köyde bir padişahın kızı varmış. Kızın içinde yılanlar varmış. Kız ne zaman biriyle evlense o gece evlendiği adam ölürmüş.

Padişahın oğlu ve balık adam bu kızı görüp kıza dünür gitmişler. Padişah bunlara kızını vermiş. Kendi kendine “Nasıl olsa bunlar sabaha çıkmayacaklar. En iyisi kızımı vereyim.” demiş. Akşam olmuş, bunlar yatmaya gitmişler. Adam kılığındaki yeşil balık padişahın oğluna “Siz yatın. Ben sizi beklerim.” demiş.

Bunlar uykuya dalmışlar. Gece yarısı olmuş. Kızın ağzından bir yılan çıkmış. Yeşil balık adam bunu görmüş ve kılıçla birinci yılanı öldürmüş. Bir müddet sonra ikinci yılan çıkmış. Balık adam ikinciyi de öldürmüş. En sonunda üçüncü yılan çıkmış. Balık adam üçüncüyü de öldürmüş. Sabah olmuş. Padişah bunların sabaha çıktıklarına şaşırmış. Yeşil balık adam, padişahın oğluna durumu anlatmış. “Bu yılanlar seni öldüreceklerdi. Bende kafalarını kopardım. Yılanların vücudu kızın içinde kaldı.” demiş.

İki arkadaş, kızı ayaklarından baş aşağı bağlamışlar. İki sopa vurmuşlar. Yılanların gövdesi kızın ağzından düşmüş. Yeşil balık adam, oğlana “İşte bunlar seni gece sokup öldüreceklerdi.” demiş. “Bu kızı sen al. Sonra beraber geldiğimiz nehre kadar gidelim.” demiş.

Bunların üçü yola düşmüşler. Nehre gelmişler. Sonra yeşil balık adam sudaki diğer balıkları gösterip “Bu balıklar benim ailem. Şu annem, şu babam ve şu da eşim. Sen beni öldürmekten vazgeçtin. Ben de senin hayatını kurtardım. Ödeştik. Artık sen yoluna, ben yoluma. Haydi, selametle kal!” demiş. Balık olarak nehre atlamış. Oğlan da gelip padişah babasının tahtına oturmuş. Sonra kırk gün kırk gece düğün yapmışlar. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine…

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda Afyonkarahisar-İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Emre Yarımtepe tarafından babaannesi Sultan Yarımtepe’den derlenmiştir. Sultan Yarımtepe 1938 doğumludur. İhsaniye’nin Bozhöyük köyünde ikamet etmektedir. Tahsili ilkokul ikinci sınıfa kadardır.)