Afyon Masalları ”Tilki ile Leylek”

Afyon Masalları ”Tilki ile Leylek” Bir varmış bir yokmuş. Develer tellal iken pireler berber iken. Ben ninemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken. Ninem düştü beşikten. Anam bağırdı eşikten…

Leylek ile tilki bir gün arkadaş olmuşlar. Kurnaz tilki leyleği evine davet etmiş ve “Hadi bakalım! Bugün bende misafirsin.” demiş. Çorbayı pişirmiş, büyük bir tepsiye dökmüş. Leylek evine gelince tepsiyi önüne koymuş ve “Haydi ye leylek kardeş.” demiş. Başlamışlar yemeğe. Leylek, gagasının uzunluğundan rahat edememiş. Uğraşmış uğraşmış, tepsi geniş olduğundan yiyememiş. Tilki kendi kendine ziyafet çekmiş ve çorbayı bitirivermiş. Leylek o gün aç kalmış. Bu sırada leylek de tilkiye bir oyun düşünmüş ve ona “Tilki kardeş. Yarın da sen bana davetlisin.” demiş.

Leylek eve dönünce hazırlığa başlamış. Eti güzelce kavurmuş. Sonra onu tilkinin yiyemeyeceği dar bir kaba koymuş. Ertesi gün tilkiye “Hadi bakalım tilki kardeş. Hazırlıkları yaptım. Gel de akşam yemeğini bizde yiyelim.” demiş. Tilki eve gelince leylek sofrayı hazırlamış. “Hadi buyur.” demiş. Tilki et kavurmasını yemek için ağzını uzatmış, fakat ağzı bir türlü dar kaptan içeri girmemiş. Bu arada etin kokusundan ağzı iyice sulanmış ve şapıdık şupuduk etmeye başlamış. Leylek onun bu hâlini görünce “Çekil bakalım. Sen doydun. Az da ben yiyeyim.” demiş. Leylek başlamış uzun gagasıyla kavurmaları yemeye. Leylek kavurmaları güzelce bitirmiş. Tilki de onu seyrediyormuş.

Kendisini çok akıllı zanneden tilki o zaman hatasını anlamış. Kendi kendine “Ben leyleğe karşı bir hata işledim.” demiş. Leylekle bundan sonra arkadaş olmuşlar ve birbirlerine bir daha böyle şeyler yapmamışlar.

Tilki leyleğin evinden tingil tingil gitmiş. Bu masal da burada bitmiş.

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda Afyonkarahisar-İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Selma Kılıçoğlu tarafından İzzet Öztürk’ten derlenmiştir. İhsaniye’nin Bozhöyük köyünde ikamet etmektedir.)