Afyon Masalları: Dev Adam

Bir varmış bir yokmuş. Bir zamanlar bir Dev Adam varmış. Köyün birinde de bir kadınla üç kızı yaşarmış. Dev Adam’ın bir mağarası varmış ve bu mağarada yaşarmış. Anne ve kızları bir gün kıra çapa çapalamaya gitmişler. Dev birdenbire anne ve kızlarının karşısına çıkmış. Dev, anneye “Kızların birini bana ver. Ben de sana bir çuval altın vereyim.” demiş. Kadın da bir çuval altın karşılığında büyük kızını vermiş.

Dev kızı mağaranın içinde götürmüş ve kesmiş. Kızı mağaranın içine asmış. Kavurup kavurup her gün etini yiyormuş. Bir gün kadın diğer iki kızıyla beraber yine tarlaya çalışmaya gitmiş. Dev yine karşılarına çıkmış. Dev, anneye “Ablası kardeşlerinden birini istiyor. Beraber olalım. Bir kızını daha ver, sana bir çuval altın vereyim.” demiş. Kadın onu da vermiş. Dev Adam ortanca kızı da mağaraya götürmüş. Kız, ablasını duvarda takılı görünce çok korkmuş. Dev, “N’oldu diye sormuş. Kız da bir şey yok.” demiş. Dev “Al, şu eti kavur da gel.” demiş. Kız da kavurmamış. Dev onu da kesmiş, duvara takmış.

Kadın başka bir gün çapa yapmaya küçük kızıyla beraber gelmiş. Dev, kadının karşısına yine çıkmış. Annelerine “Ablaları bu küçüğünü de istiyor” demiş. Kadın, bir çuval altın karşılığında küçük kızını da deve vermiş. Bu küçük kız koynunda kedi taşırmış.

Dev, bu kızı da mağaraya götürmüş. Küçük kız, ablalarını bu hâlde görünce çok korkmuş. Dev ona da “N’oldu?” diye sormuş. Kız da “Bir şey yok.” demiş. Dev, küçük kıza “Et kavur, gel.” demiş. Kız, kavurup gelmiş. Eti masaya koymuş. Dev eti kendi yemiş. Kız da dev görmeden koynunda sakladığı kediye yedirmiş. Dev, sonra kıza “Sazımı bana getir.” demiş. Kız da getirmiş. Dev saz çalınca kedinin karnındaki et “Şuncacık karnın içindeyim.” demiş. Dev, kızı “Ayağın göl, başın duman olsun.” diye sevmiş. Eti kız yedi sanıyormuş.

Dev, kıza “Otur da dizine yatıp uyuyayım.” demiş. Dev, kızın dizlerine yatıp uyumuş. Sonra kız mağaranın içine dikkatle bakmış. Burada bir köpekle bir atın olduğunu fark etmiş. Atın önünde et, köpeğin önünde ot varmış. Yine bu mağarada kırk tane çeşme olduğunu görmüş. Bu çeşmelerin hepsi de kapalıymış. Dev uyuduktan sonra kız, devin başını yavaşça yastığa koymuş. Sonra da buradan kaçmayı düşünmüş. Çünkü çok korkuyormuş. Kaçarken atın önündeki eti, köpeğin önüne; köpeğin önündeki otu atın önüne koymuş. Çeşmeleri de açıvermiş. Kız kaçıp gitmiş. O sırada dev uyanmış.

Dev, kızın kaçtığını fark edince “Tut atım tut!” demiş. At, deve “Ben onu tutmam. O bana ot verdi.” demiş. Dev, sonra “Tut köpeğim tut!” demiş. Ben onu tutmam, “O bana et verdi.” demiş. Dev sonra “Tut çeşmelerim tut!” demiş. Çeşmeler “Biz onu tutmayız. O bizi açıp gitti.” demiş. Dev, kızın peşinden koşarken bir yere gelmiş ve uçurumun dibine yuvarlanmış. Dev oracıkta ölmüş. Böylece kız devin ellerinden kurtulmuş ve annesinin yanına gelmiş.

(Bu masal 2017-2018 Eğitim Öğretim Yılı’nda İhsaniye Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinden Tuğçe Kaya tarafından derlenmiştir.)