Han Buyruğu

Han buyruğu gök buyruğu
Oğuz Han’dan geldi bile
Cihânda Türk’ün yumruğu
Dağı taşı deldi bile
 
Türkistan’dan akan nehir
Bir heybetli ordu gelir
Dâim dillerdedir tekbir
Gökkubbeyi aldı bile
 
Cihân mamûr yer olacak
Ağlayan gözler gülecek
Ve güzel günler gelecek
Bu haberler geldi bile
 
Türk âlemin vicdanıdır
Zaman Türk’ün zamanıdır
Cihân Türk’ün mekânıdır
Evvel kadim oldu bile
 
Ata yurttan ana yurda
Dağdan taşa kuştan kurda
Bu cihânda Türk art arda
Memleketler aldı bile
 
Âlem dolu zulmetteydi
İnsan bütün firkatteydi
Zâlim sanki cennetteydi
Ettiğini buldu bile
 
Türk’ün ordusu sağ olsun
Nifak bize ırağ olsun
Şehitler yeri uçmağ olsun
Yeri cennet oldu bile
 
Hem ölüye hem diriye
İleriye ve geriye
Meydândaki şu çeriye
İkbâl yine güldü bile
 
Kılıç kalkan mızrak ile
Er yanında kısrak ile
Bir ebedî idrâk ile
Türk âleme doldu bile
 
Türkistan’dan Hacı Bektaş
Cümle âlem bize kardaş
Otağında kurup bağdaş
Ummanlara daldı bile
 
Esti güzel seher yeli
Ne söylese sazın teli
Ona deriz önden “beli”
Tel mızrabı buldu bile
 
Hem Yunus’ta hem Tapduk’ta
Hem varlıkta hem yoklukta
Dahi görünen çoklukta
Ol nefsini bildi bile